In 1974 kwam ik van de academie en ik wilde nooit meer maken wat ik daar maakte.

Ik was een Anna Blaman meisje/lezer.
Met haar boeken kon ik mij identificeren;
somber, veel hunkering, stilverlangen, weemoed en veel kijken.
Ik schilderende in 1976 Dames Juf-Vrouwen en Mevrouwen in het struikgewas.
Het struikgewas was te zien maar de vrouwfiguren zag je amper ze waren als paar in silhouet afgebeeld, alleen bij een bepaalde licht inval kon je ze zien.
De meeste vrouwfiguren kende ik niet persoonlijk.
Later in die jaren zeventig waren de silhouetten in mijn werk van meisjes die ik persoonlijk kende en mee om ging, en ze waren ook duidelijk zichtbaar.
Ze kwamen als groep of groepjes in beeld.